
Citylife.am-ը հյուրընկալել է դերասան, հաղորդավար, պրոդյուսեր, ինչպես նաև մի շարք հաղորդումների հեղինակ և սցենարիստ Արմեն Պետրոսյանին:
Citylife.am- Արմե՛ն, դուք Ձեզ փորձել եք տարբեր ոլորտներում`դերասան, պրոդյուսեր, հաղորդավար, տնտեսագետ, ինչպես նաև ունեցել եք Ձեր հեղինակային հաղորդումները և նախագծերը: Ուրիշ, ի՞նչ ոլորտում կփորձեք Ձեզ բացահայտել:
Արմեն– Ես սովորել եմ տնտեսագիտական ֆակուլտետում, բայց չեմ աշխատել իմ մասնագիտությամբ: Իսկ մյուսները կարելի է հիմնավորել և ամբողջացնել, քանի որ հեռուստատեսության ոլորտում աշխատելու ժամանակահատվածում, ես ոչ թե դրանք փորձել եմ, այլ ուղղակի ինձ մոտ ստացվել է` մեկը մյուսից բխող: Սկզբում ես երկար ժամանակ նկարվում էի, հետո ժամանակի հետ սկսեցինք ինքներս զբաղվել նախագծերով և նկարահանումներով: Թե՛ հաղորդավարությունը, թե՛ դերսանությունը, և թե՛ պրոդյուսերությունը, բոլորն էլ միմյանցից բխող երևույթներ են եղել իմ կյանքում և ես ամբողջը մի բառով կարող եմ բնութագրել` հեռուստատեսություն:Արդեն 24 տարի է, ես կապ ունեմ հեռուստատեսության հետ: Իսկ, որտեղ կցանկանամ ինձ փորձել, դա մի փոքր լայն հասկացողություն է: Նախ ասեմ, որ հեռուստատեսության մեջ, որպես թե՛ դերասան, թե՛ պրոդյուսեր, կցանկանամ գեղարվեստական ֆիլմ նկարահանել, որը կփորձեմ մոտ ժամանկները իրականցնել, նաև կցանկանայի ոչ հումորային ժանրի, բայց ո՛չ նովել կամ սերիալ, այլ եթե նման բան լինի կմտածեմ գեղարվեստական ֆիլմի շրջանակներում: Իսկ հեռուստատեսությունից դուրս, անկեղծ ասած դեռ չեմ մտածել այդ մասին և չեմ էլ ուզում, որովհետև նախ ժամանակ չունեմ, և համարում եմ, որ դեռ չեմ արել ամեն ինչ, որ կարելի է սա թողնել և անցնել մեկ այլ աշխատանքի: Համենայն դեպս այս ոլորտում դեռ շատ բաներ ունեմ անելու և դեռ շատ բաների պետք է հասնեմ:Citylife.am- Դուք, Ձեր իսկ ցանկությամբ ընդունվել եք ԵՊՀ-ի տնտեսագիտական ֆակուլտետ, բայց երբևէ չեք զբաղվել Ձեր մասնագիտությամբ: Ցանկություն կա արդյո՞ք հետագայում աշխատել այդ մասնագիտությամբ:
Արմեն– Երբ, ես սովորում էի ինսիտուտում այդ տարիները համընկավ այն տարիների հետ, երբ ստեղծվեց մեր կավեինի թիմը` «Նոր Հայեր»: Մեզ մոտ այնպես էր ստացվում,որ մենք պարբերաբար Հայաստանում չեինք գտնվում ու դա լինում էր շատ երկար ժամանակով,որովհետև տարին 3-4 խաղ էր լինում, իսկ մեր խաղերից մոտ մեկուկես ամիս առաջ գնում էինք Մոսկվա, պատրաստվում էինք այդ խաղերին և այնպես ստացվեց, որ մենք սկսեցինք ուղղակի բաց թողնել մեր դասերը: Դա կարող եմ համարել մեր կյանքի ինչ-որ շրջադարձային փուլ, որ դրա հաշվին մենք սկսեցինք ճանաչել հեռուստատեսությունը և բեմը: Մի գուցե հենց դա էր պետք և դա էլ ճիշտն էր, որ մենք չշարունակեցինք, որովհետև հիմա ես չեմ կարողանում պատկերացնել ինձ, ինչ-որ տեղ փողկապով նստած: Հիմա ես ազատ եմ, ինձ ազատություն է պետք: Ես կարող եմ ամբողջ գիշեր աշխատել, բայց չկա ձևաչափ, որ այս ինչ ժամին պետք է գնաս և այս ինչ ժամին վերադառնաս. դա իմը չէ: Իհարկե, ինձ շատ է օգնել այդ մասնագիտությունը իմ աշխատանքում, որովհետև եթե պրոդյուսեր ես, պարտավոր ես տնտեսագիտությունից ինչ-որ բան հասկանալ. իհարկե, ոչ խորացված մակարդակով: Այդ մասնագիտությունը ուղղակի ինձ կյանքում օգնում է աշխատանքի հարցում:Citylife.am- Լինելով մասնագիտությամբ տնտեսագետ, ինչպե՞ս ստացվեց, որ որոշեցիք զբաղվել պրոդյուսերությամբ:
Արմեն– Չի՛ եղել դա որոշում, ուղղակի ստացվել է պատահական: Մի անգամ փորձել եմ և այդ ժամանակ դրա անունը պրոդյուսեր չէր, ուղղակի դա անում էինք` չգիտեմ ինչ էր կոչվում: Պրոդյուսերը դա կազմակերպիչն է` մարդ ով կարողանում է տարբեր մարդկանց միացնել իրար, ճիշտ պլանավորել և ճիշտ մատուցել: Բնականաբար նա չի կարող դա անել մենակ և պետք է ունենա լուրջ թիմ իր հետ աշխատող: Ժամանակի ընթացքում, երբ ինձ մոտ ձևավորվեցին տարբեր նախագծեր, որոնք ես անում էի, այդ ժամանակ հեռուստատեսության վիճակը Հայաստանում այդքան լավ չէր և մենք ամեն ինչ անում էինք ինքներս և դա պարբերաբար հասավ ավելի լուրջ մակարդակի: Երբ արդեն սկսվեց կոչվել պրոդյուսեր: Եվ ես հասկացա, որ դա ինձ համար հաճելի գործ է, որովհետև ես դա կարողանում եմ անել` միմյանց հետ աշխատեցնել մարդկանց, որոնք մի գուցե կյանքում իրար հետ չեն շփվում, համախմբել մարդկանց իրար շուրջ, դրանք մի քանի կարևոր բաներ են, որ ինձ թվում է պրոդյուսերի կյանքում ամենակարևոր ունակություններից մեկն է: Ու այդպես ինքնաբերաբար սկսվեց դա, արդեն հեռուստատեսությունը սկսեց վստահել քեզ, որպես պրոդյուսերի, հաղորդումներ պատվիրել: Եվ դա դարձավ ինձ համար ուղղակի հոգեհարազատ և ես այսօր շատ մեծ բավականություն եմ ստանում իմ աշխատանքից:Citylife.am- Արմե՛ն, դուք նկարահանել եք «Դեպի Երազանք» հեռուստանովելը, որը շատ սիրվեց հեռուստադիտողի կողմից: Ցանկություն ունե՞ք նկարահանել ևս մի այդպիսի հեռուստանովել:
Արմեն– Եթե նույնիսկ ցանկություն ունեմ` ժամանակ չունեմ հիմա դա անելու, որովհետև հենց հիմա ունեմ նախագիծ, որը առաջնահերթ է ինձ համար, դա` «Ֆուլ Հաուս»-ի վերջին եթերաշրջանն է: Մի գուցե նկարահանենք ևս մի հեռուստանովել, եթե շատ պահանջարկ լինի: Ինձ համար դա փորձ էր. կարող եմ համարել փորձը ստացված: Չնայած ես ինքս շատ խնդիրներ և կիքսեր եմ տեսնում այդ ամենի մեջ, որը համարում եմ նաև նորմալ, որովհետև առաջին անգամ փորձել` իսկ դա ֆորմատային շատ տարբեր է այն ամենից ինչ ես անում եմ սիթքոմի շրջանակներում: Եթե ցանկանամ երկրորդը նկարահանել, ես վստահ եմ, որ տեխնիկապես կանեմ մի քանի աստիճան ավելի լավ. Գոնե զուտ տեխնիկապես: Թե՛ սցենարային, թե՛ զարգացումային, արդեն տեսա ինչն էր խնդիրը, բայց դա իհարկե հեռուստադիտողը դժվար նկատած լինի, դա մի փոքր ավելի մասնագիտական խնդիր է:
Citylife.am- Ստեղծագործական կյանքում, ի՞նչը կարող է Ձեզ համար կորուստ համարվել:
Արմեն– Յուրաքանչյուր ստեղծագործող մարդու համար ամենամեծ կորուստը սկսում է համարվել այն, երբ նա սկսում է հետաքրքիր չլինել. ես ի նկատի չունեմ, որպես դերասան: Պետք է փորձել ժամանակի հետ քայլել և տալ հեռուստադիտողին այն ինչ ուզում են տեսնել և լսել` այսօր: Իմ կարծիքով ամենակարևորը ստեղծագործ մարդու համար` կորելն է մարդկանց հետաքրքրության շառավիղից, դա շատ գլոբալ խնդիր է. Ինձ թվում է նույնիսկ` հիվանդագին: Մարդիկ կան, որ մտածում են նկարվել են ինչ-որ տեղ, մի քանի օր ցույց են տվել հեռուստատեսությամբ ու նրան թվում է, որ դարձել է արդեն հայտնի: Նման դեպքերում երկու անգամ ավելի արագ նրանք մոռացվում են, որովհետև երբ սկսեն նրան էլ չնկարահանել ,կանքում նրան էլ ոչ ոք չի հիշի, դրա համար շատ կարևոր է, որ մարդ ունենա այնքան խելք, որ ճիշտ օգտագործի իր հայտնի լինելու գործոնը և իր սիրված լինելը, ոչ թե շռայլի կամ ուրախանա նրանից, որ իրեն մի քանի հոգի ճանաչեց: Պետք է փորձի դա զարգացնել և հասցնել ինչ-որ կատարելության:Citylife.am- Արմե՛ն, դուք նշել եք, որ չեք սիրում երբ մարդիկ ուղղակի էկրանին երևալու համար ինչ-որ բաներ են անում: Ի՞նչ եք կարծում այժմ մեր հեռուստաեթերներում շա՞տ են նման մարդիկ:
Արմեն– Չեմ կարող հիմա քանակ ասել, բայց վստահ եմ, որ նման մարդիկ կան: Միշտ ինձ համար կա մի հարց, որ եթե ուզում ես ինչ-որ բան անել, ի՞նչի համար ես անում, ի՞նչն է նպատակը,որ քեզ ճանաչեն, թե՞ դա ուղղակի սիրում ես ու ուզում ես զարգացնել քո մեջ: Ինձ համար հասկանալի չէ այն երևույթը, որ մարդիկ ինչ-որ տեղ նկարվում են զուտ, որ իրեն ճանաչեն, դա ինձ համար լուրջ չէ և ես այդպիսի մարդկանց լուրջ չեմ վերաբերվում և չեմ կարող համարել, որ նրանք հեռուստատեսության հետ կապ ունեցող են: Նրանք թիթեռներ են, այսինքն թիթեռի կյանք ունեցող մարդիկ են,որոնք գալիս և գնում են: Նման մարդիկ հեռուստատեսությունում լինում են պարբերաբար: Քեզ տալիս են հնարավորություն, ուզում են տանել ճիշտ ուղղությամբ, բայց երբ դու քեզ ինքդ չսիրես և քեզ վրա չաշխատես, ինչքան էլ կողքից փորձեն անել, միևնույն է դու ոչնչի չես հասնի, դա կլինի շատ կարճաժամկետ:Citylife.am- Ըստ Ձեզ, ի՞նչ կարևոր հատկանիշներով պետք է օժտված լինի դերասանը:
Արմեն– Ես կարող եմ ասել դա ինձ համար և իմ պատկերացումով: Ինձ համար բացարձակ կարևոր չէ թե ինչ տաղանդ ունեցող դերասան է. Տաղանդը, իհարկե, շատ կարևոր է, բայց ոչ ամենակարևորը: Եթե ես փորձում եմ աշխատել ինչ-որ մեկի հետ, ինձ առաջին հերթին հետաքրքրում է իր մարդ տեսակը, եթե նրա հետ հնարավոր է աշխատել, թեկուզ թող լինի մի քիչ տաղանդավոր, բայց լինի մարդ` որի հետ հաճելի լինի աշխատելը: Մանավանդ երբ մեծ կոլեկտիվ ես ունենում, յուրաքանչյուր տհաճ անձնավորություն` անկախ տաղանդի աստիճանից, քանդում է կոլեկտիվը ներսից: Այդ պատճառով ինձ համար ամենաառաջնայինը դա` դերասանի մարդ տեսակն է:
Citylife.am- Դուք նշել եք նաև, որ լինում է ժամանակահատված, երբ ուղղակի ցանկություն չեք ունենում երևալու հեռուստաէկրաններին: Ո՞րն է պատճառը:
Արմեն- Ես երկու տարի չեմ երևացել: Նույնիսկ «Ֆուլ Հաուս»-ը, երբ սկսեցի, առաջին երկու տարին չեմ նկարահանվել: Ես նոր ասելիք չունեի, քանի որ դրանից առաջ ես 10 տարի անդադար եթերում եմ եղել` ամեն օր, ու ինձ թվում էր, որ մարդիկ ինձանից արդեն հոգնել են: Դրա համար ես ցանկանում էի դադար ունենալ, մինչև նոր ձևաչափով, մի գուցե նոր տեսակով, կփորձեմ ներկայանալ մեր հեռուստադիտողին: Եվ մի շատ կարևոր բան, մարդկանց մոտ մի միտք կա, որ եթե դու պրոդյուսերն ես, ուրեմն ամեն ինչ կառուցում ես քո շուրջ: Ինձ մոտ բացարձակ այդպիսի մոտեցում չկա, ես լինելով ինչ-որ ծրագրի պրոդյուսեր, կյանքում չեմ մտածել, որ ես պետք է լինեմ գլխավոր, առաջնահերթ, դա ինձ համար մի փոքր շատ մանկական է, և ոչ պրոֆեսիոնալ մոտեցում նախագծին: Չեմ սիրում, երբ երևում են զուտ երևալու համար:Citylife.am- Արմե՛ն, առաջիկայում ի՞նչ նոր նախագծեր են սպասվում և ի՞նչ նոր նախագծերում հանդես կգաք դուք:
Արմեն-Դեռ, մեզ մոտ մինչև այս տարվա վերջ հագեցած է «Ֆուլ Հաուս»-ի 7-րդ եթերաշրջանը` իր նկարահանումներով, որոնք ընդանում են արդեն, և համերգային ծրագրերով, որ շատ ունենք` Հայաստանում, Եվրոպայում,Ամերիկայում և այլն: Մտածում ենք նաև, որ մյուս տարի անենք գեղարվեստական ֆիլմ «Ֆուլ Հաուս» սիթքոմի հիման վրա և դա բնականաբար կունենա ամբողջովին այլ պատմություն:
Citylife.am- Շնորհակալ եմ Արմե՛ն, դրական ու անկեղծ զրույցի համար:
Հարցազրույցը՝ Մարինե Մանջիկյանի/Citylife.am/