
Citylife.am- Բալյան բացի այն, որ տիրապետում եք ռեժիսորային՝ նաև դերասան եք, մինչ թատրոն ընդունվելը որևէ կերպ արտահայտե՞լ եք ձեր տաղանդը: Օրինակ` դպրոցում ներկայացումների մասնակցու՞մ էիք:
Կարո– Բա դուք գիտեք ինչի՞ եմ թատերական ընդունվել .. ես նորմալ երեխա էի, խելքս գլխին , ուզում էի իրավաբանական տալ, էնքան կողքից ասեցին դերասան դարձիր, չուզեցի նեղացնել (ժպտում է) 6-7 տարեկանից տարբեր խմբակներ էի գնում,դպրոցում էլ էի ակտիվ, «4 բոյիս» դերեր էի ստանձնում .. հիմա որ հիշում եմ… բայց դե ո՞վ կմտածեր,իմանայի էդպես կլիներ,դպրոցից դուրս կգայի:
Citylife.am- Առաջին անգամ ոտք դնելով թատրոն, ինչպիսի՞ն էին զգացողությունները, հիշու՞մ եք:
Կարո– Առաջին անգամ չեմ էլ հիշի՝ երբ եմ ոտք դրել թատրոն: Ամեն բան այնքան սահուն է ստացվել, որ հիմա չեմ կարող հիշել:
Citylife.am- Ոչ մի դերասան ամեն օր քսանչորս ժամ շարունակ դերասան չի լինում. հարկ եղած պահերի՞ն եք միայն խաղում, թե՞ կյանքը հենց խաղ է ձեզ համար:
Կարո- Եթե դերասանը ուշադիր է լինում բեմում տարբեր դերեր կերտելը նրան սովորեցնում է մի շատ կարևոր բան՝ կյանքում չխաղալ: Երբ շատ ես խաղում բեմում, կյանքում դրա կարիքն ու անհրաժեշտությունը էլ չի լինում:
Citylife.am- Արդյո՞ք դերասանությունը միջոց էր ռեժիսորի մասնագիտություն ձեռք բերելու համար:
Կարո– Թատերական ընդունվելիս հույս ունեի, որ գոնե ռեժիսուրա կնդունվեմ, որովհետև եղբայրս հավատացնում էր, որ իմ արածը մայմունություն է (առ այսօր կարծիքը չի փոխել), բայց դե կուրս հավաքողը Ն. Ծատուրյանն էր ու չնայած նրան, որ 3-րդ հայտով էի նշել դերասանական բաժինը, ինձ համառորեն տարավ իր կուրս, որն էլ եղավ առաջին գլոբալ ամենաճիշտ բանը իմ կյանքում:
Իսկ դրամ. թատրոնի ռեժիսուրան, որպես մասնագիտություն,ես արդեն ձեռք բերեցի ավարտելուց տարիներ անց Մոսկվայում ՝ ավարտելով մագիստրատուրան:
Citylife.am- Եթե հնարավորություն ընձեռնվեր ֆիլմ նկարահանել ձեր կյանքի մասին, հատկապես ո՞ր ժամանակահատվածը կներկայացներ այն։
Կարո- Բանակում ծառայելու ընթացքում ես մոտ 4 ամիս գտնվել եմ Մուրացանի Նյարդային բաժանմունքում․կյանքիս ամենաուրախ ամիսներից էր (ժպտում է), այդ մասին վստահ ֆիլմ կնկարեի:
Citylife.am- Կյանքի ո՞ր տարիքն է շրջադարձային եղել ձեզ համար:
Կարո- Ամեն տարիք էլ շրջադարձային մի փուլ բերում է իր հետ.. սխալ կլինի նշել մի տարիք, երբ կյանքը հենց շրջադարձների վրա է:
Citylife.am- Եթե ձեր տարիքն ու աշխատանքը դնեք մի նժարին, ի՞նչ եք կարծում դրանք հավասար կլինեն:
Կարո– Աշխատանքը պետք է միշտ գերակշռի, չնայելով տարիքին … գնալով առաջ պիտի աշխատանքի նժարը ծանրանա, եթե անգամ դու 100 տարեկան ես:
Բլից հարցեր
Citylife.am- Ի՞նչն է առավոտյան ստիպում վեր կենալ անկողնուց:
Կարո– Ոչինչ էլ չի ստիպի, եթե թատերականում դաս չունենամ ու թատրոնում փորձի չլինեմ:
Citylife.am- Սիրելի երաժշտությունը, որն ամբողջական է դարձնում ձեզ:
Կարո– Երաժշտական առումով, շատ են: Նայած տրամադրության, բայց հիմնականում Վիսոցկի, Ֆորշ, Բրեգովիչ:
Citylife.am- Վիրտուալ, թե՞ կենդանի շփում:
Կարո– Չէ, բնական է, որ կենդանի շփում:
Citylife.am- Ամենասիրելի վեբ-կայքը:
Կարո– Դե պիտի գովազդով զբաղվեմ: Շեքսպիրյան փառատոնի կայքը: (Ժպտում է)
Citylife.am- Սիրելի զբաղմունքը:
Կարո– Սիրելի զբաղմունքն էլ կախված է տրամադրությանից:
Citylife.am- Տաղանդ, որի մասին քչերը գիտեն:
Կարո– Պրոֆեսիոնալ ծովում խեղդվող եմ, (չնայած լողալ գիտեմ):
Ctylife.am- Իր, որը մանկուց ձեզ հետ է:
Կարո– Ոչ մի իր էդքան ներվ չունի երկար ինձ դիմանալու:
Citylife.am- Ամենակրեատիվ ծննդյան օր, որ նշել եք:
Կարո– Առանձնապես չեմ նշում շուքով:
Citylife.am- Աշխատանք ,որը երբեք չեք կատարի:
Կարո– Կրեմատորիայում չեմ աշխատի, անգամ եթե սովից մեռնեմ:
Citylife.am- Ո՞վ է ընտրում ձեր հագուստները:
Կարո– Ես 32 տարեկան եմ, էդ տարիքը ձեզ ոչինչ չի՞ հուշում (ժպտում է):
Citylife.am- Ի՞նչն է ամենից շատ անհարմարություն պատճառում:
Կարո– Շատ շքեղ ու գլամուր միջավայրերը:
Citylife.am- Ամենից շատ ի՞նչն է նյարդայնացնում կանանց մեջ:
Կարո– Կանանց մասին վատ բան չեմ ասի, գործ չունեմ, Աստված կպատժի:
Հարցազրույցը՝ Մարիամ Սուքեյանի /Citylife.am/